اهمیت تغذیه زودهنگام در جوجه‌های تازه هچ شده

نام محصول: کتاب الکترونیکی تمام رنگی: اهمیت تغذیه زودهنگام در جوجه‌های تازه هچ شده

اولین کتاب منتشر شده و کاربردی‌ترین تکنیک‌ در زمینه تغذیه اولیه یا تغذیه زودهنگام در جوجه‌های تازه هچ شده

مزایای تغذیه اولیه یا تغذیه زودهنگام (Early Feeding)

۱. با تکنیک تغذیه اولیه جوجه‌های خود را تا پایان دوره بیمه کنید.

۲. با تکنیک تغذیه اولیه عملکرد بالای جوجه‌های خود را هر روز مشاهده کنید.

۳. با تکنیک تغذیه اولیه تلفات را به حداقل برسانید.

۴. با تکنیک تغذیه اولیه جوجه‌های مقام‌تری داشته باشید.

۵. با تکنیک تغذیه اولیه رشد عضلات جوجه‌ها را بیشتر کنید.

۶. با تکنیک تغذیه اولیه جوجه‌هایی با دستگاه گوارش سالم و قوی‌تری داشته باشید.

۷. با تکنیک تغذیه اولیه هزینه‌های تولید را کاهش دهید.

۸. با تکنیک تغذیه اولیه درآمد و جایگاهتان را به سرعت بالا ببرید.

۹. با تکنیک تغذیه اولیه علم و توانایی خود را به رقبا و همکاران نشان دهید.

اهمیت تغذیه­ اولیه

تغذیه اولیه یا تغذیه زودهنگام (استفاده از مواد مغذی مناسب برای روزهای ابتدایی پس از هچ و دسترسی هرچه سریع‌تر جوجه‌ها به این مواد) جوجه­‌های گوشتی روش مناسبی برای تأمین مواد مغذی مورد نیاز روزهای ابتدایی پس از هچ برای جوجه­‌ها می‌باشد؛ زیرا جوجه­‌ها پس از تفریخ به علت چند ساعت ماندن در هچر، واکسیناسیون و قرار دادن جوجه‌ها در کارتن و حمل‌ونقل تا مرغداری مجبور می­‌شوند تا مواد غذایی مورد نیاز خود را فقط از زرده تأمین نمایند.

جوجه­‌ها همراه با کیسه زرده بزرگی که حدود ۲۰ درصد از کل وزن بدن را تشکیل می‌دهد سر از تخم در می‌آورد. کیسه زرده حاوی مقدار زیادی چربی و پروتئین می‌­باشد که این مواد مغذی ۵۰ درصد انرژی و ۴۳ درصد پروتئین مورد نیاز جوجه را در چند روز اول زندگی تأمین می­‌کنند. مواد غذایی کیسه زرده به‌سرعت کاهش یافته اغلب تا روز سوم کاملاً جذب می‌­شود. حدود ۸۰ درصد چربی زرده در پایان نخستین روز خروج جوجه مصرف می‌­شود.

تحقیقات نشان داده است که دسترسی به غذا باعث جذب سریع‌تر کیسه زرده می­‌گردد. با حرکت روده‌­ها در جوجه‌هایی که تغذیه‌ شده‌اند انتقال زرده به داخل روده سریع‌تر شده، آلودگی ناشی از عدم جذب کیسه زرده نیز به میزان زیادی کاهش می‌یابد. جوجه‌­ها به‌طور غریزی پس از خروج از تخم به جستجوی غذا می­‌پردازند و رشد تقریباً ۲۴ ساعت بعد از خوردن غذا شروع می­‌شود. عدم دسترسی به غذا موجب افت چشمگیر وزن بدن می­‌شود.

در بررسی انجام‌ گرفته جوجه­‌هایی که به مدت ۴۸ ساعت غذا دریافت نکرده بودند ۷/۸ درصد وزن بدن خود را از دست‌ داده، وزن روده کوچک نیز ۸۰ درصد کاهش پیدا کرد در این جوجه­‌ها کاهش چربی و پروتئین در بافت‌­های بدن بیشتر از سایر ترکیبات مشخص بود، اما در جوجه­‌هایی که به آب و غذا دسترسی داشتند، وزن نهایی جوجه­‌ها ۵۰۰ گرم بیشتر بوده، وزن روده کوچک و به‌ تبع آن سطح جذب مواد مغذی افزایش‌یافته بود. همانطور که قبلاً ذکر کردیم زرده نمی­‌تواند اهمیت چندانی در تأمین انرژی برای جوجه داشته باشد.

عدم تغذیه صحیح در سنین اولیه بر رشد عضلات تأثیر منفی می‌­گذارد، این تأثیر بر عضلات سینه نسبت به بقیه عضلات مشهودتر است. همچنین مکانیسم تشنگی در جوجه­‌های تازه از تخم خارج‌ شده به‌ خوبی توسعه‌ نیافته است و تا زمانی که جوجه از غذا تغذیه نکرده باشد، تشنگی تحریک نمی‌شود. این بدان معنی است که تشنگی با مصرف مواد مغذی و انرژی‌زا تحریک می­‌گردد. لذا دسترسی به غذا در ساعات اولیه برای رسیدن به رشد مطلوب مهم است.

با توجه به آنچه اشاره کردیم اهميت تغذيه مناسب جوجه‌های گوشتی بلافاصله بعد از تفریخ به‌ خوبی مشخص می‌گردد. جوجه‌ها اگر به هر علتی نتوانند در سالن به آب‌ودان كافی دسترسی پيدا كنند از رشد غیریکنواخت و عملكرد نامناسبی برخوردار خواهند شد.

به عنایت به آنچه اشاره شد، اهمیت تغذیه مناسب جوجه گوشتی بلافاصله بعد از جوجه‌ریزی به‌ خوبی مشخص می‌گردد، به هر علتی که جوجه نتواند در سالن به آب‌ودان کافی دسترسی پیدا کند، سبب خواهد شد که گله از رشد غیریکنواخت و عملکرد نامناسبی برخوردار گردد. دستگاه گوارش جوجه و از جمله روده، کبد و پانکراس که نقش مهمی در تولید آنزیم­‌ها و هضم مواد غذایی دارند. بلافاصله بعد از هچ دارای رشد ۲ تا ۵ برابر رشد سایر اعضا هستند و این رشد وقتی می‌­تواند عملی گردد که جوجه بعد از هچ در اسرع وقت به آب‌ودان دسترسی پیدا کند.

تمام پژوهشگران عقیده بر این دارند که تغذیه جوجه قبل و بعد از جوجه‌ریزی می‌تواند، تأثیر زیادی در عملکرد گله در آخر دوره پرورش داشته باشد، در حال حاضر حتی این نظریه که جوجه را باید مدتی بعد از جوجه‌ریزی بدون غذا نگهداری کرد، غیرقابل‌قبول می‌باشد. آزمایشات متعدد ثابت کرده است که وزن نیمچه گوشتی در ۶ یا ۷ هفتگی رابطه مستقیمی با وزن آن در هفته اول پرورش دارد.

پژوهش‌های متعدد نشان داده است که دسترسی سریع‌تر جوجه‌های گوشتی به غذا موجب افزایش وزن بدن، بازده گوشت سینه، بهبود خصوصیات ریخت‌شناسی و عملکرد روده و افزایش بافت لنفوئیدی مرتبط با روده می‌شود.

عدم دسترسی به غذا موجب افت چشمگیر وزن بدن می­‌شود. در بررسی انجام‌ گرفته جوجه­‌هایی که به مدت ۴۸ ساعت غذا دریافت نکرده­ بودند، ۸ و ۷ درصد وزن خود را از دست‌ داده، وزن روده کوچک نیز ۸۰ درصد کاهش پیدا کرد. در این جوجه­‌ها کاهش چربی و پروتئین در بافت­‌های بدن بیشتر از سایر ترکیبات مشخص بوده، اما در جوجه‌هایی که به آب و غذا دسترسی داشته­‌اند، وزن نهایی جوجه­‌ها ۵۰۰ گرم بیشتر بوده، وزن روده کوچک و به‌ تبع آن سطح جذب مواد مغذی افزایش‌ یافته بود. همانطور که قبلاً ذکر شده، زرده نمی‌تواند اهمیت چندانی در تأمین انرژی برای جوجه­‌ها داشته باشد.

متابولیسم مواد مغذی در جوجه­‌های تازه از تخم درآمده

کیسه زرده مهم‌ترین منبع انرژی طی مراحل رشد و تکامل جنین می­‌باشد، در حالی‌ که سفیده به‌ عنوان منبع عمده پروتئین عمل می­‌کند. سفیده باقیمانده در انتهای هفته دوم، یعنی زمانی که ارتباط خون و آمنیون قطع می­‌شود، به داخل حفره آمنیوتیک جاری می‌شود. این مخلوط سپس به تدریج توسط جنین بلع می‌­شود. سفیده، هنگام عبور از روده به همراه مقداری از زرده که وارد روده شده است، جذب خواهد شد.

احتمالاً بخشی از سفیده که وارد کیسه زرده می­‌شود، برای عمل نوسازی گلوکز و جذب از طریق کیسه زرده آماده می‌­شود. از آنجا که مقدار هیدرات‌های کربن در تخم‌مرغ خیلی کمتر است، احتمال می­‌رود که فرآیند نوسازی گلوکز حاصل از سوخت‌وساز پروتئین، تنها منبع تأمین گلوکز برای تجمع گلیکوژن که در حقیقت مواد انرژی در عمل جوجه‌درآوری است، باشد.

رشد اولیه در جوجه‌های گوشتی

برنامه­‌های فعلی تغذیه جوجه­‌های گوشتی که از زمان ورود به سالن تا ۲۱ روزگی استفاده می­‌شود. یک خوراک آغازین (استارتر 1) می­‌باشد. فرمول این خوراک موجب مصرف همان مواد مغذی در جوجه­‌های یکروزه می­‌شود که در پرندگان مسن­‌تر مصرف می‌­شود، ولی یافته­‌ها و تحقیقات جدید نشان می­‌دهد که این کار صحیح نیست. قابلیت و امکان استفاده از اجزاء تشکیل‌ دهنده خوراک در جوجه­‌های خیلی جوان به مراتب ضعیف‌تر از پرندگان مسن‌تر است.

اثر محرومیت از غذا و گرسنگی

گرسنگی کوتاه مدت اغلب موجب درخواست فوری کربوهیدرات‌های کبدی جهت آزاد کردن گلوکز آزاد به داخل پلاسما و در نتیجه تأمین احتیاجات متابولیک برخی از بافت­‌ها (مانند مغز، شبکیه، قسمت مرکزی غدد فوق کلیه و …) می­‌شود؛ بنابراین، مقدار طبیعی گلوکز خون که (برحسب گونه پرنده) بین ۲۵۰-۱۸۰ میلی‌گرم در دسی­‌لیتر می‌باشد، از طریق گلیکوژنولیز (البته نه به‌ طور مستقیم گلیکوژنولیز ماهیچه­‌ای) تأمین می‌گردد. بدین ترتیب در نتیجه محرومیت از غذا به مدت ۳۶- ۲۴ ساعت، میزان گلیکوژن کبد ممکن است تا ۹۰ درصد کاهش یابد. ذخایر گلیکوژن عضلات اسکلتی بسیار پایدارتر هستند، اما این ذخایر نیز تا حدودی کاهش می­‌یابند. در نتیجه محرومیت از غذا به مدت طولانی، میزان گلیکوژن قلبی به نحو چشمگیری کاهش می­‌یابد. تا زمانی که مقادیر کافی هورمون رشد در جریان خون موجود باشد، این پدیده اتفاق می­‌افتد و نشان می­‌دهد که پدیده ذخیره‌سازی کربوهیدرات ناشی از مصرف ترجیحی اسیدهای چرب توسط قلب، برای حفظ متابولیسم در خلال دوران محرومیت از غذا است. میزان گلیکوژن کبدی در ماکیان ممکن است پس از یک دوره محرومیت از غذا به مدت ۷۲-۴۸ ساعت، دو یا سه برابر شود.

اهمیت تغذیه جوجه­‌ها بعد از هچ و رابطه آن با عملکرد گله در آخر دوره

دستگاه گوارش جوجه در بدو تولد كه باقیمانده زرده نيز بدان متصل است، از رشد كامل برخوردار نيست و بنابراين قادر به استفاده كامل از مواد كربوهيدراته و اسيدهاي آمينه نمي‌باشد. با استفاده از ذخيره محدود مواد غذايي زرده، دستگاه گوارش جوجه بلافاصله بعد از هچ دچار تغييرات سريعی می­‌شود تا بتواند سریعاً قادر به هضم و جذب مواد غذايي گردد.

عللي كه بعد از هچ سبب دسترسي ديرتر جوجه به آب و يا دان می‌شود، مثل واكسيناسيون، نوك چيني، مدت حمل طولاني و … ، سبب كاهش وزن بيشتر جوجه و افزايش حساسيت به بيماري­‌ها مي­‌شوند. در اين شرايط به‌ طور متوسط ۲ تا ۵ درصد از جوجه‌ها معمولاً در روزهاي اوليه تلف‌شده و جوجه‌هاي باقیمانده نيز اگرچه به رشد ادامه مي‌دهند ولي از رشد يكنواخت و مطلوبي برخوردار نخواهند شد، كه نتيجه آن درنهایت وجود گله‌اي با رشد كم و غیریکنواخت و بازدهي كم خواهد بود. با توجه به كاهش تدريجي مدت‌ زمان دوره پرورش نيمچه گوشتي و در نتيجه افزايش اهميت نسبت مدت‌ زمان تغذيه در روزهای اول به‌ کل مدت دوره پرورش، امروزه مديريت تغذيه روزهاي اول از اهميت بيشتری برخوردار گرديده است.

محققان دریافته‌اند که گرسنگی بعد از هچ فعالیت میتوزی سلول‌های ماهواره‌ای را در عضله سینه و ماهیچه‌های اسکلتی محدود می‌کند، به‌ طوری‌ که جوجه‌های گرسنه نگه‌داشته شده، دارای ۷ تا ۹ درصد عضله سینه کمتر نسبت به آنهایی بودند که بلافاصله بعد از هچ دان دریافت کرده بودند.

در تحقیقی آشوری و همکاران نشان دادند تغذیه زودهنگام با پروبیوتیک (پروتوکسین) و عسل می‌تواند سیستم ایمنی پرنده را افزایش دهد.

آشوری و همکاران نشان دادند تغذیه اولیه با پروبیوتیک (پروتوکسین) و عسل می­‌تواند باعث بهبود در میزان مصرف خوراک، افزایش وزن و کاهش ضریب تبدیل پرندگان گردد.

به عنایت به آنچه اشاره شد اهمیت تغذیه مناسب جوجه گوشتی و بلافاصله بعد از جوجه‌ریزی به‌خوبی مشخص می‌گردد، به هر علتی که جوجه نتواند در سالن به آب‌ و دان کافی دسترسی پیدا کند سبب خواهد شد که گله از رشد غیریکنواخت و عملکرد نامناسبی برخوردار گردد.

1. سایر محصولات مرتبط به طیور

   ↓